oğlumun gülüşünü duyuyorum hâlâ evimin eskiyen duvarlarında kokusunu, geçtiğim tüm denizlerde saçlarına vuran ışığın gürültüsünü kalbimin alt güvertesinde
oğlumun büyüyüşünü izliyorum hâlâ zihnimin gizli odalarında her birinin içinde bir başka an, özenle saklanmış zaman bana bakıyor oradan
rüzgârı durdurmak istediğimiz anlar vardır inmek, hayatın eski duraklarından birinde tutunmak, sana uzanan o küçük ele bakmak özlemle, dünyayı henüz tanımamış gözlere
kalbimin ışığı! geleceğe yaptığım çağrı son sevgilim, ömrümün baharı ben gittikten sonra bile sımsıkı sarıl, anımsa bu aşkı
To My Son
I still hear the friendly laughter of my son And sense his smell in the ageing walls Of my house, in all the seas I’ve crossed The clamour of light striking his hair In the lower depths of my heart
I still trace the growing-up of my son in the secret cells of my mind In everyone there’s another moment. time hidden with longing looks at me from there
There are moments when we want to stop the wind To descend, and get off at one of life’s stops To look with longing at that little hand Stretching out to you to be held At the eyes that don’t yet know the world
Light of my heart! message I’ve made for the future My last love, spring of my life Even after I’ve gone Hug me close, remember this love.
Bach’ı Dinlerken
içimi ışıkla dolduran ezgi “Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen” göklere haykırır gibi o sesle birlikte yükselen
anlamadığım dildeki ilahi Tanrı’ya yakarış belki yankılanıp duruyor o küçücük kilisedeki
insan anlıyor birden hangi dilden, hangi dinden olsa da o ortak Tanrı sevgisini ışıldayan gözlerden yansıyor
utandırıyor içimdeki dinsizi
Listening to Bach
music filling my heart with light “Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen” the voice soaring like a cry to heaven
a hymn in a language I don’t understand perhaps a plea to God keeps echoing in that tiny church
voice mingling with voice a chorus sings with the same passion and reaches the God of Bach’s dream
and, suddenly we understand in whatever language, whatever religion is ours the same love of God is reflected from shining eyes
and shames the infidel in me
Crescendo
açık pencereden dökülen müzik avlunun çıplak taşlarına düşüyor taşları siyah ve beyaz renklere dönüştürüyor
taşların üzerinde oynayan çocuk seçerek atıyor adımlarını geriliyor zemin, zıplayarak bazen bir mesafe koyuyor arasına sevincin
duvara yapışıp kalan kedi sıçrıyor şaşkınlıkla ta ötelere kaçıyor güvercin
çocuğun üzerinde koştuğu taşlar dev bir dalgaya dönüşüyor birden bir deniz kızı oluyor, bir köpük, bir gölge kanatlı bir at açık kalmış pencereden fırlıyor çarpıyor yüzümüze, beklenmedik bir öpücük gibi hayat
crescendo
music pouring from the open window falls on the courtyard's naked stones it changes the stones colour into black and white
the child at play on the stones chooses his moves with care the earth recedes, sometimes his jumps make a space in the midst of joy
the cat that stays stuck to the wall suddenly springs the pigeon flies far away
where the child ran, the stones change suddenly to a giant wave it becomes a mermaid, a froth of foam, a shadow a winged horse leaps through the open window and strikes us in the face, life like an unexpected kiss
Translation into English by Ruth Christie
Tuğrul Tanyol is born in İstanbul, in 1953. He is a professor at the Yeditepe University -İstanbul. He is considered one of the leading figures of the new poetry of the 80’s. He published ten books of poetry: His second book Ağustos Dehlizleri “The Labyrinths of August” received the prestigious Necatigil Prize 1985. Gelecek Günlerin Şarabı "The Vine of Future Days" (Metin Altıok Prize 2016); and (Attila İlhan Prize 2016). A selection of his poems has been published in Madrid by Verbum in 2003 “Los Laberintos de agosto y otros poemas”. Italian edition of his selected poems, "Il vino dei giorni a venire (poesie 1971-2016)" has been published by Ladolfi in 2016. The first volume of his essays on poetry İyi Şiir Koalisyonu "The Colalition of Good Poetry" has been published in 2015. The second volume published in 2017 as The geneology of Poetry. Tanyol's book in French (Une voix troublant le vent) has been published in 2019 by l'Harmattan, and the Azeri translations (Sen Elimden Tutanda) in Baku in 2019. Tuğrul Tanyol also received the Gold Medal in 2019 during the 4th edition of the LIFFT Eurasian festival.